قصیدۀ شهادت»

شهادت نامه دردفتر نوشتی

شهادت نامه ات امضای خون داشت

کبوترگشتی وبا پَر نوشتی

غزل هائی سرودی از رِشادت

عَجَب انشائی از باورنوشتی

حُسَین امّا به خطِّ خون و سرمشق

به سربند و به انگشتر نوشتی

لب خشکیده ات مستانه می خواند

دعای ربّنا از بر نوشتی

شبِ حمله حنا بستی سرو روی

صفای قاسم و اکبر نوشتی

به سانِِ عون و جعفر خون سُرخـَت

مُـرَکـَّب شد گُلِ اَحمَر نوشتی

گلویت خشک و خونین بودو مجروح

زِحُلقومِ علی اصغر نوشتی

مُنَوَّر سینه ات را لاله گون کرد

دوصدباور تو ازداوَر نوشتی

زِ خورشیدیّ وسیمِ خارداران

سِنان و نیزه و خنجر نوشتی

به روی مین جَبین ساییدی آن شب

شهادت نامه در معبر» نوشتی

به خمپاره تنت شد پاره پاره

زِ اَعشارَش گُلِ پرپر نوشتی

جدا شد دستت ازپیکرچو عبّاس

رسالت با یَـدِ دیگر نوشتی

سَرِ خونینت ازپیکرچوافتاد

شهیدِ کربلا بی سر، نوشتی

زِرِه پوشان که بر جِسمت خزیدند

زِاَسب و نعلِ تازه ترنوشتی

چورگباری تَـنَت آماجِ خون کرد

لِثاراتَ الحُسَین آخر نوشتی

مَیِ نابِ شهادت سَرکشیدی

مَرامِ ساقی و ساغر نوشتی

به سانِ جعفرِ طیّارِ اسلام

بهشتی گشتی و با پَر نوشتی

پیامِ زینبی دادی به عالم

حجابِ مادروخواهرنوشتی

به ما جامانده ها آخرپیامت

اِطاعت ازخطِ رهبرنوشتی

غلامرضا مهدوی